Umowę leasingu zawierają korzystający (leasingobiorca) oraz finansujący (leasingodawca). W umowie tej finansujący zobowiązuje się do nabycia środków trwałych, wartości niematerialnych lub prawnych, powinien być przedsiębiorcą, a nadto działalność leasingowa powinna mieścić się w zakresie działalności jego przedsiębiorstwa. Przedmiotem leasingu mogą być w szczególności samochody (osobowe, ciężarowe), sprzęt komputerowy, maszyny użytkowane do prowadzonej działalności, sprzęt biurowy, sprzęt medyczny i inne ruchomości, a nawet nieruchomości. Dodatkowo finansujący zobowiązuje się do oddania rzeczy będącej przedmiotem leasingu korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez pewien czas oznaczony.

Do czego najczęściej zobowiązany jest korzystający w ramach zawartej umowy?

Korzystający zobowiązany jest do zapłaty na rzecz finansującego wynagrodzenia pieniężnego w określonych ratach rozłożonych w oznaczonym czasie określonym w umowie. Zgodnie z przepisami podatkowymi minimalnym okresem leasingu operacyjnego samochodu osobowego/ciężarowego jest okres 2 lat, a w przypadku poszczególnych maszyn jest to okres nawet 3 lat.

Zapłata rat po podpisaniu umowy leasingu obowiązuje korzystającego nawet w przypadku nieodebrania przedmiotu umowy w oznaczonym terminie, jeżeli brak odbioru nastąpił wskutek okoliczności, za które ponosi odpowiedzialność korzystający.

Umowa leasingu może przewidywać również, że korzystający obowiązany jest ponosić koszty ubezpieczenia rzeczy od jej utraty w czasie obowiązywania leasingu.

Dodatkowo korzystający jest zobowiązany do:

• utrzymania rzeczy w należytym stanie,
• dokonywania konserwacji rzeczy rzeczy i napraw niezbędnych do zachowania rzeczy w stanie niepogorszonym,
• ponoszenia ciężarów związanych z własnością i posiadaniem rzeczy,
• zawiadomienia finansującego o konieczności dokonania istotnej naprawy rzeczy, jeżeli w umowie leasingu nie zastrzeżono, że konserwacji i napraw rzeczy dokonuje osoba posiadająca właściwe kwalifikacje,                  
• umożliwienia finansującemu sprawdzenia rzeczy w zakresie ustalenia czy rzecz jest utrzymana w należytym stanie,
• korzystania z rzeczy i pobierania pożytków w sposób określony w umowie leasingu, a gdy umowa tego nie określa – w sposób odpowiadający właściwościom i przeznaczeniu rzeczy,  
• uzyskania zgody finansującego, w przypadku chęci dokonania zmian w rzeczy będącej przedmiotem leasingu, chyba że konieczność dokonania zmian wynika z przeznaczenia rzeczy,
• uzyskania zgody finansującego na oddanie rzeczy do używania osobie trzeciej.

W nawiązaniu do powyższego należy pamiętać, że zgodnie z ogólną zasadą osoby zawierające umowę mogą ukształtować jej treść według swego uznania, byleby treść umowy lub jej cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Mając na uwadze te wytyczne przy zawarciu umowy leasingu operacyjnego mamy możliwość rozszerzenia bądź ograniczenia powyższych obowiązków korzystającego. 

Podstawa prawna:

art. 709¹ k.c., 709³ k.c., 709⁶ k.c., 709⁷ k.c.709⁹ k.c., 353¹ k.c.